7 Ιουλ 2009

Το « αντάμωμα »













.     .Συμπατριώτες, συντοπίτες και φίλοι! 
   Είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσει κανείς τον σχολιασμό μιας βραδιάς/ εκδήλωσης τόσο σπάνιας, τόσο σημαντικής και τόσο ιδιαίτερης, που έγινε το Σάββατο το βράδυ (4 Ιουλίου 2009) στο χωριό μας! 
   Πιστεύουμε πως αυτή η βραδιά, για πολλά χρόνια, θα μείνει καθαρά και σταθερά χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά όλων εκείνων που βρέθηκαν με επιλογή τους εκεί.
   Το ότι ένα σχεδόν έρημο χωριό μπόρεσε αυτό το βράδυ να τραβήξει κοντά του ένα τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων (περίπου 300) από τους οποίους οι περισσότεροι ήταν ξένοι, για έναν αντικειμενικό παρατηρητή αγγίζει τα όρια του θαύματος! Ούτε και οι πλέον αισιόδοξοι δεν μπορούσαν να προβλέψουν κάτι τέτοιο. Περισσότερο μοιάζει με ένα όνειρο και μάλιστα ...θερινής νύχτας, παρά με πραγματικό γεγονός. Ποιος να μπορούσε να το φανταστεί!!!
    Να ξεκινήσουμε από τα άψυχα.
    Ένας καλοστημένος και πλούσιος φωτισμός του προαυλίου του Σχολείου, μια ατμόσφαιρα σχετικά ζεστή παρά τις βροχές των τελευταίων ημερών, τα βουνά γύρω με τα έλατα και τους κέδρους προβληματισμένα και ανήσυχα για το τι έμελλε να ακολουθήσει που θα τάραζε την ησυχία και την ηρεμία τους και ψηλά, ένα «γεμάτο» πανέμορφο φεγγάρι να μας χαμογελάει και να μας δίνει δύναμη κι ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Όλα αυτά συνέθεταν έναν πανέμορφο πίνακα που όλοι ζήσαμε και απολαύσαμε αυτό το σπάνιο σαββατόβραδο στον Άγιο Νικόλα!
   Ο κόσμος άρχισε να καταφτάνει δειλά δειλά κυρίως λόγω των άγνωστων καιρικών συνθηκών που θα επικρατήσουν αλλά και γιατί, χωρίς να το ομολογούν, μάλλον πίστευαν πως έχαναν το χρόνο τους. Στην αρχή τους τράβηξε η οσμή της καλοψημένης και αχνιστής γουρνοπούλας και δίπλα μέσα σε φυσικό πάγο οι μπύρες έτοιμες να προσφέρουν σε όλους τη δροσιά τους. 
  Γύρω στις 10 η ώρα τα περισσότερα τραπέζια είχαν γεμίσει και η διαφαινόμενη επιτυχία, αποτυπωνόταν σιγά σιγά στα πρόσωπα όλων εμάς, που είχαμε την ευθύνη και την αγωνία για την έκβαση της διοργάνωσης. 
   Στις 10:30 ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δημήτρης Ροτζιώκος πήρε το μικρόφωνο για να ανοίξει επίσημα τη βραδιά:
   « Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, κοντοχωριανοί, φίλοι αλλά και όσοι από σας απόψε τυχαία βρεθήκατε στο χωριό μας, σας καλωσορίζουμε, σας ευχαριστούμε που απόψε επιλέξατε να είστε μαζί μας και σας ευχόμαστε να περάσετε μια όμορφη και αξέχαστη βραδιά...»
Στη συνέχεια και εν συντομία, ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στο έργο και το πρόγραμμα του Συλλόγου καθώς και στους ανθρώπους που μέχρι σήμερα συμπαραστάθηκαν οικονομικά.
   Ανέφερε πόσο σημαντική είναι αυτή η βραδιά για να γίνει το χωριό μας ευρύτερα γνωστό και ότι εμείς που μπορούμε θα προσπαθήσουμε να το αναβαθμίσουμε και να το κάνουμε πόλο έλξης πολλών ξένων και ντόπιων.
   Κλείνοντας ανέφερε, εκ μέρους του Δ.Σ., ότι από φέτος καθιερώνεται πλέον το «αντάμωμα» και οι προσπάθειες όλων μας θα είναι κάθε επόμενη φορά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
   Στη συνέχεια τα μέλη του Δ.Σ. άνοιξαν το χορό και στα γύρω βουνά αντήχησε μετά από πάρα πολλά χρόνια ο ήχος του "ζωντανού" κλαρίνου!
« Βασιλικέ μου τρίκλωνε με τα σαράντα φύλλα
σαράντα σ’ αγαπήσανε μα μόνο εγώ σε πήρα...»
   Ήταν το πρώτο και πολύ χαρακτηριστικό τσάμικο που ακούστηκε. Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Ένα γλέντι ζωντανό και αυθόρμητο από ένα κοινό, διψασμένο για διασκέδαση.
   Το γεγονός ότι η βραδιά τελείωσε στις 4 τα ξημερώματα δείχνει την ένταση, το πάθος και την επιθυμία του κοινού για ατέλειωτο γλέντι.
   Θα ήταν σοβαρή παράλειψη αν μέσα σε όλα τα άλλα δεν αναφέραμε την παρουσία αλλά και την αξία της ορχήστρας («ΚΑΡΥΑΤΕΣ») που κράτησαν το ενδιαφέρον και την επιθυμία του κοινού για χορό, μέχρι το τέλος.
   Θα παραθέσω κάποια σχόλια για την εκδήλωση, ανθρώπων δικών μας και ξένων:
« Δεν μπορώ να το πιστέψω! Κουνάω το κεφάλι μου για να συνέλθω! »
«Τόσο λίγοι άνθρωποι πώς κατορθώσατε κάτι τέτοιο; »
« Το αποψινό γλέντι σας είχε επίπεδο και πολιτισμό. Μπράβο σας! »
« Όταν έμαθα για το αντάμωμα, γέλασα! Τώρα μένω άναυδος! »
« Το ότι μαζέψατε στον Άγιο Νικόλα τόσο κόσμο δεν είναι μια επιτυχία. Είναι άθλος! Μπράβο σας! »
« Η διοργάνωση της εκδήλωσης έγινε με σοβαρή μελέτη και πρόβλεψη! »
« Εμένα μου άρεσε το κλαρίνο! »
   Αυτά είναι μερικά από τα ζωντανά και χαρακτηριστικά σχόλια που ακούσαμε.
   Κάποιοι άλλοι που μας υποτίμησαν (ίσως άθελά τους), μετάνιωσαν που δεν παρευρέθηκαν στην εκδήλωση, γιατί οι πληροφορίες που μεταδόθηκαν με αστραπιαίους ρυθμούς μίλαγαν για κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο!
   Και έτσι φτάσαμε στο τέλος της γιορτής για την οποία αισθανόμαστε περήφανοι, κυρίως γιατί μπορέσαμε να ευχαριστήσουμε τον κόσμο.
   Τέτοιες εκδηλώσεις είναι απαραίτητες, αναγκαίες και αποτελούν τονωτικές ψυχολογικές ενέσεις για όλους μας, ιδιαίτερα σήμερα στις δύσκολες εποχές που ζούμε.
   Αφού ευχαριστήσουμε για μια ακόμη φορά όλους αυτούς που το σαββατόβραδο ήταν μαζί μας, δίνουμε ραντεβού για του χρόνου την ίδια μέρα και ευχόμαστε να είναι μαζί μας και όσοι για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν φέτος να παρευρεθούν στο «αντάμωμα».
Καλό καλοκαίρι!
Υγεία κι ευτυχία σε όλους!.





1 σχόλιο:

D.Karampelas είπε...

Θαυμάσια εκδήλωση
Στις 4 Ιουλίου 2009, στον Άγιο Νικόλαο Αργολίδος, ο ομώνυμος Πολ. Σύλλογος οργάνωσε μια ψυχαγωκοινωνική εκδήλωση, η οποία ενθουσίασε όλους τους συμμετέχοντες, οι οποίοι απαξάπαντες έφυγαν απ' αυτή με τις καλύτερες εντυπώσεις. Στις συζητήσεις τους, εκείνο που κυριαρχούσε, ήταν: "Συγχαρητήρια στους οργανωτές....". Ο χώρος του Δημοτικού Σχολείου, όπου έγινε η εκδήλωση, καθαρός, η περίφραξη με πετρότοιχο, κτισμένο από ειδικούς τεχνίτες, η πίστα στο κέντρο του χώρου κυκλική και άνετη. Τα τραπέζια και οι καρέκλες τοποθετημένα όλα στο προαύλιο του Σχολείου με τρόπο λειτουργικό, παρέχοντας άνεση στον επισκέπτη. Η Δημοτική Ορχήστρα στην ειδική προς τούτο εξέδρα, ήταν ορατή απ' όλους και απ' όλα τα σημεία, η δε ποικιλία των τραγουδιών διασκέδασε και ικανοποίησε όλα τα γούστα. Το γουρουνάκι δε καλοψημένο και νοστιμότατο, τα ποτά παγωμένα και πάνω απ' όλα τα μέλη του Δ. Συμβουλίου και άλλοι χωριανοί με επικεφαλής τον αγαπητό Πρόεδρο Δημήτρη Ροτζιώκο, συνεπικουρούμενον από την ερίτιμο κυρία του, στην υπηρεσία όλων μας. Πέραν αυτών, το φυσικό περιβάλλον, γεμάτο από καρυδιές και άλλα οπωροφόρα δέντρα, σε συνδυασμό με τον καθαρό αέρα, δρόσιζε τα πρόσωπά μας και δε χορταίναμε να αναπνέουμε και να ευφραινόμαστε από τις ιδιαίτερες μυρωδιές, που εξέπεμπαν, η βλάστηση, τα χόρτα και το φρεσκοποτισμένο από τη βροχή χώμα της Αγιονικολίτικης γης. Νομίζω ότι όποια περιγραφή και να κάνω δε θα μπορέσω να αποδώσω την πραγματική απόλαυση που βιώσαμε όλοι μας εκείνη τη νύχτα. Όλη αυτή την απείρου κάλλους εικόνα, συμπλήρωνε και προσέδιδε μια ιδιαίτερη μαγεία το φεγγάρι που βγήκε από το βουνό του χωριού και περπατώντας στον ξάστερο ουρανό ήρθε από πάνω μας, λες και συμμετείχε κι αυτό στη χαρά μας. Όλα ήταν τέλεια, φαγητό νοστιμότατο, ποτά παγωμένα, ορχήστρα εξαιρετική και φυσικό περιβάλλον ανεπανάληπτο. Όλος ο κόσμος έφαγε ήπιε και χόρεψε μέχρι τις πρωϊνές ώρες. Ο Άγιος Νικόλαος εκείνη τη νύχτα έζησε και βίωσε στιγμές που είχε να βιώσει πριν από 60 χρόνια. Αξίζει να σημειώσουμε και το εξής σημαδιακό γεγονός που συνέβη στον Άγιο Νικόλαο. Ενώ κάθε απόγευμα τις βραδινές ώρες και επί 15 μέρες έβρεχε καταρρακτωδώς, το απόγευμα της εκδήλωσης που όλοι περίμεναν να συμβεί το ίδιο, όλως παραδόξως δρόσισε λίγο περί την 4ην απογευματινή και από κει και πέρα, ο ουρανός έγινε κατακάθαρος και διατήρησε την καθαρότητά του μέχρι το απόγευμα της άλλης μέρας, οπότε έβρεξε πάλι καταρρακτωδώς. Πως εξηγείται αυτό το φαινόμενο, ο Άγιος Νικόλαος έκανε το θαύμα του; Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων Σου. Κλείνοντας τις εντυπώσεις μου από την εκδήλωση αυτή, η οποία ομολογουμένως στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία, είμαι υποχρεωμένος να συγχαρώ θερμά τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου και όλους όσους συνέβαλαν στην οργάνωσή της και συγχρόνως να τους ευχαριστήσω για την πρόθυμη φιλοξενία τους. Είθε ο Άγιος Νικόλαος να προστατεύει όλους μας και να ξαναγιορτάσουμε του χρόνου, με υγεία και χαρά.